Vergaderen met de hele school is geen goed plan. Er zijn gelukkig genoeg andere manieren om de mening te vragen van de hele school.
Om groepen en individuele scholieren te motiveren, vertrouw ik rotsvast op het ABC-model! Dit is gebaseerd op de zelfdeterminatietheorie (Deci & Ryan, 2000), een theorie die al decennia stevig overeind staat en die extrinsieke van intrinsieke motivatie onderscheidt. Om tot die laatste, de ‘echte motivatie’, te komen blijken drie basisbehoeften noodzakelijk: Autonomie, verBondenheid en Competentie.
Lees hier hoe je vergaderingen leidt als voorzitter
Een schoolregel die totaal niet meer up-to-date is? Als leerlingenraad kan je daar iets aan doen! Drie leerlingenraden geven alvast het goeie voorbeeld.
Maak van je werkgroep een echt team door elkaar beter te leren kennen, het leuk te maken op de vergadering en als 1 groep naar buiten te komen.
Het model van Knoster was voor mij, als ex-leerkracht én startend vormingsmedewerker een echte Aha-erlebnis! Het model stelt dat je bij het starten van iets nieuws, best rekening houdt met een aantal noodzakelijke voorwaarden:
Met een vergaderagenda heb je meer kans op een succesvolle vergadering. Stel een agenda op en iedereen weet waarover de vergadering zal gaan.
in de helft van het jaar kijk je achterom, kijk je vooruit en vier je met de leerlingenraad. Start!
Hoe besteed je als leerling best je zuurverdiende centen?
Al is het een leerlingenraad, groep collega’s of een projectgroep chrysostomos, een team bestaat altijd uit een bonte mix van mensen. Aandacht hebben voor de noden en interesses van elk teamlid én dan nog eens iets productief kunnen realiseren, is geen eitje. Met de 3 p’s breng ik je al stap in de goede richting. Het is namelijk een eenvoudig model om de leden van je team gemotiveerd te laten participeren. De 3 p’s staan voor: