Vergaderen met de hele school is geen goed plan. Er zijn gelukkig genoeg andere manieren om de mening te vragen van de hele school.
Om groepen en individuele scholieren te motiveren, vertrouw ik rotsvast op het ABC-model! Dit is gebaseerd op de zelfdeterminatietheorie (Deci & Ryan, 2000), een theorie die al decennia stevig overeind staat en die extrinsieke van intrinsieke motivatie onderscheidt. Om tot die laatste, de ‘echte motivatie’, te komen blijken drie basisbehoeften noodzakelijk: Autonomie, verBondenheid en Competentie.
Van wild idee naar strak plan: zo neem je beslissingen waar iedereen zich in kan vinden
Deze dobbelsteen met vergadertechnieken zorgt voor afwisseling en tijdswinst!
Hoe besteed je als leerling best je zuurverdiende centen?
Het model van Knoster was voor mij, als ex-leerkracht én startend vormingsmedewerker een echte Aha-erlebnis! Het model stelt dat je bij het starten van iets nieuws, best rekening houdt met een aantal noodzakelijke voorwaarden:
Met een vergaderagenda heb je meer kans op een succesvolle vergadering. Stel een agenda op en iedereen weet waarover de vergadering zal gaan.
Onderhandelen doet iedereen meer dan hij denkt. Met de leerkrachten over het teveel aan huiswerk, met de directie over het nieuwe examenrooster, maar ook over het uur dat je thuis moet zijn van een fuif, bijvoorbeeld. Lees de onderhandelingstechnieken even door, oefen alvast eens voor de spiegel en bereik zo wat je graag wil realiseren.
Mag een werkgroep een eigen budget? Ja dat mag! Lees hoe je daar mee omgaat en waar je centen vindt.
Al is het een leerlingenraad, groep collega’s of een projectgroep chrysostomos, een team bestaat altijd uit een bonte mix van mensen. Aandacht hebben voor de noden en interesses van elk teamlid én dan nog eens iets productief kunnen realiseren, is geen eitje. Met de 3 p’s breng ik je al stap in de goede richting. Het is namelijk een eenvoudig model om de leden van je team gemotiveerd te laten participeren. De 3 p’s staan voor: